Οι μεγάλοι έμποροι του “αντιρατσισμού” και των “ανοιχτών συνόρων” (2 ολοκληρωμένο)

Οι μεγάλοι έμποροι του “αντιρατσισμού” και των “ανοιχτών συνόρων”

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει, εν τάχει, όλους τους μεγάλους προπαγανδιστές της μαζικής εισαγωγής ξένων εργατικών χεριών. Όλοι αυτοί προκαλούν μετακίνηση ελευθέρων πολιτών από τις χώρες καταγωγής τους, και εισάγουν μετοίκους, παρίες, ανθρώπους χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, σκλάβους, φθηνό εργατικό δυναμικό στις χώρες του κεφαλαίου. Μόνο στην ΕΕ ξεπερνούν τα 111 εκατομμύρια οι άνθρωποι που δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα στις χώρες που ζουν. Δηλαδή το 20% των κατοίκων της.

1. ΟΗΕ – Η γιάφκα του μονοπωλιακού κεφαλαίου

Ο μεγάλος αυτός προπαγανδιστής υπέρ του μονοπωλιακού κεφαλαίου, μέσα από τις εκθέσεις του, που αναδημοσιεύουν τα αστικά έντυπα όλου του κόσμου, γνωματεύει και υποδεικνύει τι πρέπει να κάνουν τα αστικά κράτη, αν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν φθηνό εργατικό δυναμικό.

Έτσι οι “ειδικοί” του ΟΗΕ, σε έκθεση του 1999, υποδεικνύουν πως αν οι Ευρωπαίοι “επιθυμούν να διατηρήσουν τη σχέση εργαζομένων συνταξιούχων στα επίπεδα του 1995, η ΕΕ πρέπει να δεχτεί 135 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2025” (Βλέπε εφημ. “Το Βήμα”, 09/01/2000). Τονίζουν μάλιστα πως θα πρέπει “να αναζητήσουν εργάτες όλων των ειδικοτήτων εκτός των χωρών τους – και ανειδίκευτους, όπως εκείνοι που παραδοσιακά προσκαλούνταν ως σήμερα”.

Για την Ελλάδα η πρόβλεψη του ΟΗΕ είναι ότι το 2015 το 25% του πληθυσμού της θα είναι μετανάστες.

2. Η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.

Αν ο “πατέρας” ΟΗΕ αυτή η γιάφκα των ιμπεριαλιστών και των νεοαποικιοκρατών, παίρνει αποφάσεις, με τις οποίες νομιμοποιεί τις στρατιωτικές και γενοκτονικές επεμβάσεις τους, η “μητέρα” τους, η Ύπατη Αρμοστεία, έρχεται να καλέσει τα κράτη και τους λαούς του κόσμου να ανοίξουν τα σύνορά τους, για να δεχτούν τα εκατομμύρια των προσφύγων και των οικονομικών μεταναστών που θα εγκαταλείψουν την βομβαρδισμένη από τον ΟΗΕ χώρα τους. Να ένα παράδειγμα: “Η Ελλάδα πρέπει να δεχτεί πρόσφυγες από το Ιράκ. Οι πρόσφγες από τον πόλεμο θα ανέλθουν στις 600.000. Μεγάλοι αριθμοί από αυτούς θα χρειαστεί να καταφύγουν στο Ιράν, την Συρία, την Ιορδανία και την Τουρκία, μερικές χιλιάδες θα έρθουν και στην Ελλάδα (....) Τα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης πρέπει να μείνουν ανοιχτά και να μη στέλνονται με βία οι π0ρόσφυγες πίσω στις χώρες τους” (Βλ. “Ελευθεροτυπία” στις 28/2/2003, τη δήλωση του αντιπροσώπου του ΟΗΕ στην Ελλάδα)

Την ίδια στιμή οι καταχωρημένες διαφημίσεις της στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, μας καλούν να δείξουμε την αλληλεγγύη μας “γιατί όπως λένε, ξέρουμε εμείς από προσφυγιά” Το θράσσος τους και η απάνθρωπη κυνικότητα τους, δεν έχουν όρια. Ως πότε θα τους ανεχόμαστε και θα τους στηρίζουμε όλους αυτούς τους συνένοχους στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;

3. Ο Π.Ο.Ε. - Ο ατζέντης των πολυεθνικών εταιρειών.

Ήδη απο τον καιρό της ΓΚΛΤΤ (Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου) το μονοπωλιακό κεφαάλαιο προωθεί τους τέσσερις άξονες της παγκόσμιας πολιτικής του. Από το 1995 και δώθε, ο ΠΟΕ προωθεί:

α) Την απόλυτη ελευθερία κίνησης των εμπορευμάτων

β) Την απόλυτη ελευθερία κίνησης κεφαλαίων (χρηματιστηριακών, επενδυτικών, επιχειρηματικών)

γ) Την απόλυτη ελευθερία στη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, και

δ) Την απόλυτη ελευθερία στη διεθνή μεταφορά εργατικού δυναμικού.

Έτσι, προωθούν όχι μόνο τη δική τους κίνηση – μετανάστευση ανειδίκευτων, χειρώνακτων εργατών, αλλά και εργατών που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα της οικονομίας – τις υπηρεσίες. Η οδηγία Μπολκενστάιν για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, και την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων από τη χώρα καταγωγής στη χώρα προορισμού, με μεροκάματα και εργατικό δίκαιο που ισχύει στη χώρα καταγωγής του εργαζόμενου, είναι απλά, μέρος των διεθνών διαπραγματεύσεων για τη διεθνή μεταφορά υποτιμημένων παρόχων υπηρεσιών (Βλ. Την πρόταση – οδηγία του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά [SEC (2004) 21, Βρυξέλλες, 13/1/2004, Επιτροπή των Ευρωπαικών Κοινοβουλίων].

4. Παγκόσμια Τράπεζα – Ο συλλογικός καπιταλιστής του κόσμου.

Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ακόμα ένας διεθνής καπιταλιστικός θεσμός που δημιουργήθηκε το 1944 μαζί με το ΔΝΤ, πάνω στη βάση των Συμφωνιών του Μπρέτον – Γουντς, για να στηρίξει την οικονομική μεταπολεμική ανάπτυξη. Όπως είναι φυσικό και αυτή υπέρμαχος της “μετανάστευσης”, δηλαδή της διεθνούς μεταφοράς εργατικών χεριών από χώρα σε χώρα, ανάλογα με τις νάγκες του κεφαλαίου.

Πρόσφατα επισκέφθηκε την Ελλάδα ο Μπάντζιο Μποζόνε, εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο οποίος στήριξε “ότι η μετανάστευση ωφελεί τόσο τις χώρες που τους υποδέχονται όσο και τους ίδιους και τις χώρες από τις οποίες προέρχονται”. Τάσσεται δε υπέρ της εποχικής μετανάστευσης, γιατί δεν καταλήγει σε μόνιμη εκροή ανθρώπινου κεφαλαίου, ενώ θεωρεί σημαντική τη διαχείρηση της ροής των μεταναστών και την ομαλή ενσωμάτωση τους στην κοινωνία. (Βλ. Εφημ. “Ελευθεροτυπία”, 12/11/2005).

5. Το ΝΑΤΟ – Ο στρατιωτικός χωροφύλακας του κεφαλαίου.

Το ΝΑΤΟ πρωτοστατεί και αυτό στον αγώνα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, μας διαβεβαιώνει η εφημερίδα “Αυγή” στις 3/2/2001. “Όχι στο ρατσισμό και στην ξενοφοβία είπαν χιλιάδες Νορβηγοί μεταξύ των οποίων και ο βασιλιάς Χάρολντ και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ (...) που μαζί με το βασιλιά και τον πρωθυπουργό συμμετείχαν σε μια από τις μεγαλύτερες ειρηνικές πορείες που έχουν γίνει στη Νορβηγία (...) για να καταδικάσουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία μετά τη δολοφονία ενός νεαρού αφρο-νορβηγού (...) που όλα δείχνουν ότι πρόκειται για έργο νεοναζιστών”.

Πράγματι ο “αντιρατσισμός” του ΓΓ του ΝΑΤΟ, κύριου Τζορτζ Ρόμπερσον θα πρέπει να εξαρθεί, γιατί λίγους μήνες νωρίτερα, Το 1999, η πολεμική μηχανή του, με τη συνδρομή 19 κρατών βομβάρδιζε ανηλεώς και διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, προκαλώντας τον θάνατο σε εκατοντάδες ανθρώπους και την προσφυγιά σε χιλιάδες...

Έλεος!

6. Ο ΟΑΣΕ - Ο “πατάξας” τον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Στους μεγάλους “αγωνιστές” κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και των διακρίσεων είναι και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, στον οποίο, φυσικά, συμμετέχουν και οι “ανοικτοσυνορίτες” των ΕΠΑ. Την προεδρία του ΟΑΣΕ για το 2009 την ασκεί η ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει αφήσει 150.000 ROM να ζουν στα γκέτο του απαρτχάιντ.

Ο ΟΑΣΕ αγωνίζεται κι' αυτός για τη σύαψη συμμαχιών “μεταξύ πολιτών, διανοούμενων, δημοσιογράφων, ακαδημαικών και άλλων ενεργών δυνάμεων της κοινωνίας των πολιτών για να υπερνικήσουν το μίσος, τις διακρίσεις και τον αποκλεισμό, προκειμλένου να συμβάλλουν θετικά στην οικοδόμηση μιας Ευρώπης της ειρήνης και της ανοχής, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο”.

Και πράγματι, το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη του 2005, και κατά τη διάρκεια της ετήσιας Διάσκεψης του ΟΑΣΕ στην Ισπανία, με αφορμή την “πάταξη όλω των μορφώ διακρίσεων”, αποφάσισαν να τις πατάξουν (Βλέπε εφημ. “Καθημερινή”, 9/6/2005).

Αυτοί, που δεν νοιάστηκαν ως κυβερνήσεις τόσες δεκαετίες, να λύσουν τα προβλήματα των ταξικών διακρίσεων των Τσιγγάνων της Ευρώπης και των ΕΠΑ, έγιναν, ξαφνικά, οι μεγάλοι “αντιρατσιστές”. Γιατί άραγε; Μα γιατί εισάγουν 150 εκατομμύρια εργατικά χέρια στην Ευρώπη, για να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον των Ευρωπαίων εργατών, εκτοπίζοντάς τους από τις θέσεις εργασίας τους και ρίχνοντας προς τα κάτω τους μισθούς και τους όρους εργασίας τους. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να τσακίσουν τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, των ντόπιων εργατών οι οποίοι είναι διατεθιμένοι να πουν το: “Σφάξε με, αγάμ΄ να αγιάσω”. Γι΄αυτό και αποδίδουν μεγάλη σημασία στη σύναψη συμμαχιών μεταξύ, πολιτικών, διανοούμενων, δημοσιογράφων και ΜΚΟ προκειμένου να εκτοπίσουν τους ντόπιους εργάτες από τις θέσεις εργασίας τους ή να τους οδηγήσουν σε μερική απασχόληση με χαμηλά μεροκάματα, αντικαθιστώντας τους με φθηνούς ξένους εργάτες ή μοιράζοντας τις ώρες εργασίας μαζί τους αντιστοίχως.

7. Ο ΟΟΣΑ Το θεσμικό μαντρόσκυλο, του μεγάλου μονοπωλιακού κεφαλαίου υπέρ του 15πλασιασμού των ρυθμών εισαγωγής ξένων εργατικών χεριών.

Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Θεσμικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), των 25 πλουσιότερων κρατών του κόσμου, προτείνονται 14 άμεσες αλλαγές του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Η πρώτη και “καλύτερη” είναι η “αντιρατσιστική”, “αντιμαρξιστική”, “διεθνιστική”, ας την παρακολουθήσουμε:

α) “Ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του “κύματος” των οικονομικών μεταναστών. Έτσι μόνο εκτιμάται ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί η μεγάλη υπογεννητικότητα, η οποία μάλιστα στην Ελλάδα είναι η ταχύτερη μεταξύ των υπολοίπων ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών...” (Βλ. Την έκθεση του ΟΟΣΑ, στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, στις 4/6/2001)

Και για το πόσο ακόμα “μεγαλύτερη” πρέπει να είναι η αύξηση του κύματος των ξένων εργατικών χεριών, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, Ιγκνάσιο Βίσκο, το ξεκαθαρίζει χωρίς περιστροφές σε άρθρο του στην εφημερίδα “Καθημερινή”, στις 13/5/2001.

“Η αυξημένη είσοδος μεταναστών έχει το πλεονέκτημα να επιδρά άμεσα και ισχυρά στον πληθυσμό εργάσιμης ηλικιακής διάρθρωσης των μεταναστών (...)

Κατά μέσο όρο θα απαιτούνταν 1,5 εκατομμύριο μετανάστες για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός σε εργάσιμη ηλικία.

Αλλά το επίπεδο μετανάστευσης που θα απαιτούνταν για να διατηρηθεί σταθερός ο λόγος εξάρτησης των ηλικιωμένων επιβάλλει τεράστιες αυξήσεις, γύρω στα 13 εκατομμύρια το χρόνο. Το υπερδεκαπενταπλάσιο των σημερινών μεταναστευτικών ρυθμών”!

Όχι, δεν είναι ψέματα, είναι η αλήθεια του ΟΟΣΑ: Η αύξηση του κύματος εισαγωγής ξένων εργατικών χεριών θα πρέπει να είναι 15 φορές από αυτή που ζήσαμε το 2001! Αυτά δεν είναι “κύματα”, είναι τσουνάμια, που θα τσακίσουν τις θέσεις εργασίας των ντόπιων και τις όποιες κατακτήσεις τους, που θα γυρίσουν όλους τους εργαζόμενους σε μισθούς της Βουλγαρίας, της Βραζιλίας, της Κίνας.

Και συνεχίζει ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ: “Ακόμα και αν τόσο μεγάλοι αριθμοί μεταναστών μπορούν να προσελκυθούν στις χώρες με γηράσκοντες πληθυσμούς, μια σειρά πρακτικοί και πολιτικοί παράγοντες περιορίζουν τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας μεταναστευτικής πολιτικής με στόχο τη δημογραφική μεταβολή (...)”.

Τι φοβάται, λοιπόν το εργοδοτικό κεφάλαιο και το θεσμικό του όργανο, ο ΟΟΣΑ; Τις πρακτικές και πολιτικές αντιδράσεις των αυτόχθονων πληθυσμών μπροστά σε αυτή την εργασιακή και οργανική σφαγή που τους ετοιμάζουν τα αφεντικά.

Γι' αυτό όμως το εργοδοτικό κεφάλαιο προετοιμάζεται. Γι' αυτό φτιάχνει τις συμμαχίες του με τις ηγεσίες των κομμάτων, των ξεπουλημένων συνδικάτων, των ΜΚΟ, των δημοσιογράφων, των ακαδημαικών, του ΝΑΤΟ. Όλοι μαζί για να τσακίσουν τους ντόπιους εργάτες. Για να ενοχοποιήσουν τις αντιδράσεις τους. Να παραλύσουν τις αντιδράσεις τους. Να τους αφανίσουν. Για να τους κάνουν από ελεύθερους εργάτες-πολίτες, σε ανελεύθερους εργάτες-παρίες. Χωρίς δικαιώματα.

Και δυστυχώς, σε αυτή την αργασιακή δολοφονία των αυτόχθονων εργατών της Ευρώπης και των ΕΠΑ (από την πολιτική της υπερ-δεκαπενταπλάσιας εισαγωγής ξένων εργατικών χεριών) συναινούν και οι διεφθαρμένες, εξαγορασμένες ηγεσίες των συνδικάτων (κυρίως Συνομοσπονδιών) και σχεδόν όλων των κομμάτων, με εξαίρεση 3-4 κόμματα μαρξιστικής λογικής και κατεύθυνσης ταξικού αγώνα.

8. Η ΕΚΤ – Ο συλλογικός καπιταλιστής του ευρωπαικού κεφαλαίου και η εισαγωγή εργατών.

Από τον “ιερό” αγώνα του μονοπωλιακού κεφαλαίου για το “άνοιγμα των συνόρων” του αγώνα κατά του “ρατσισμού” και της “ξενοφοβίας” και κατά των “διακρίσεων”, ασφαλώς και δεν θα περίμενε κανένας σοβαρός άνθρωπος, να απουσιάζει η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και τα 25 Εθνικά Παραρτήματά της.

Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη υης Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, “για τις μεταρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα”, τονίζεται ότι:

“Ομοίως, αν και η καθαρή μετανάστευση προς τη ζώνη του ευρώ τείνει να επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης, δεδομένης της χαμηλής μέσης ηλικίας των μεταναστών, για να υπάρξει σημαντική επίδραση στην οικονομία απιτούνται πολυ υψηλότερες εισροές μεταναστών από αυτές που παρατηρούνται επί του παρόντος, καθώς και διαρκής απορρόφηση των μετανστών που βρίσκονται σε ηλικία εργασίαςαπό την αγορά εργασίας” (Βλ. Την Έκθεση της ΕΚΤ στην εφημερίδα “Ναυτεμπορική”, στις 18 Μάρτη 2005)

Βλέπουμε, λοιπόν, κι εδώ τα μεγάλα ψέματα του πολιτικού κόσμου του κεφαλαίου και των όποιων εξαγορασμένων ή ενσωματωμένων “Αριστερών”, ότι τάχα αγωνίζονται για να περιορίσουν τη μετανάστευση, ότι τάχα ενισχύουν τα σύνορα με φύλακες, ότι ποινικοποιούν τους δουλεμπόρους, και άλλα τέτοια φαιδρά. Η πραγματικότητα είναι πως το κεφάλαιο της ΕΕ, των ΕΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, κι άλλων καπιταλιστικών κρατών είναι μαζί με τα κρατικά και θεσμικά όργανα ο μεγαλύτερος δουλέμπορας, ο μεγαλύτερος εισαγαγωγέας ξένων εργατικών χεριών (ανειδίκευτων και ειδικευμένων) στις χώρες του, προκειμένου να αυξήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων του, να προχωρήσει σε μια νέα συγκέντρωση και συνγκεντροποίηση του κεφαλαίου, να ενισχύσειθ τους αστυνομικούς και στρατιωτικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς – προκειμένου να τσακίσει τα κορμιά και τα κεφάλια όσων αντιδράσουν στα εργαδοτικά, εργασιακά πογκρόμ που τους ετοιμάζουν τα τελευταία 20-35 χρόνια, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991.

9. Το εργοδοτικό, μονοπωλιακό κεφάλαιο πίσω από το νέο “αντιρατσισμό” και “φιλομεταναστευτισμό”

Πίσω από όλους τους θεσμικούς φορείς (ΟΗΕ, ΟΑΣΕ, ΟΟΣΑ, ΕΚΤ, ΝΑΤΟ, Παγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, κ.α.) βρίσκεται το μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο των ΕΠΑ, Αγγλίας, ΕΕ, και άλλων κρατών. Αυτό είναι που υπαγορεύει σε όλους αυτούς τους καπιταλιστικους οργανισμούς, να συντάξουν “μελέτες” και εκθέσεις με τις οποίες να προωθείται η πολιτική μαζικής εισαγωγής ξένων χεριών. Αλλά αυτό το μονοπωλιακό κεφάλαιο δεν είναι άλλο από τους κατόχους των μέσων παραγωγής: εργοστασίων, εργοταξίων, πλοίων, τραπεζών, μεταφορικών μέσων, ξενοδοχείων.. Και αυτοί είναι οι βιομήχανοι, οι εργολάβοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι σωματέμποροι , τα κυκλώματα δουλεμπόρων και λοιπά.

α) Οι βιομήχανοι: ας θυμηθούμε τους “αντιρατσιστές” βιομήχανους του Συνδέσμου Βορείου Ελλάδος, που απαίτησαν από τν κυβέρνηση να δημιουργηθεί ζώνη ελεύθερων συναλλαγών με τις χώρες της Βαλκανικής, ώστε να μπορούν να εισάγουν Βαλκάνιους εργάτες, και να τους απασχολούν με τους μισθούς της χώρας τους. Ας θυμηθούμε τους Ιταλούς βιομήχανους, που ζητούσαν από την κυβέρνηση να εισάγει Νοτιοαφρικανούς, Βορειοευρωπαίους και Ασιάτες να εργαστούν στην Ιταλία και ας έχει 20% ανεργία ο ιταλικός νότος, και γτόσους άλλους που εξετάζουμε σε άλλες σελίδες του βιβλίου.

β) Οι εργολάβοι: Ας θυμηθούμε τις μεγάλες εργοληπτικές εταιρείες της Ελλάδας, που ζητούσαν από την κυβέρνηση, το 2001, τη μαζική εισαγωγή εκατοντάδων χιλιάδων ξένων εργατών, όταν υπήρχαν 113.649 Έλληνες άνεργοι οικοδόμοι. Ας θυμηθούμε τους Γερμανούς βιομήχανους της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Ενωσης Βιομηχανίας, οι οποίοι τόνιζαν πως “πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα κατά των ξενόφοβων” (Βλ. “Βήμα” 25/9/2000).

γ) Οι εφοπλιστές: ας θυμηθούμε τους Έλληνες εφοπλιστές, που αν και έχουν στην ιδιοκτησία τους, το 8,4% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, εντούτοις απασχολούν στα ελληνόκτητα πλοία τους (εμπορικά) που είναι συμβεβλημένα με το ΝΑΤ, 1225 Έλληνες και 5099 αλλοδαπούς ναυτικούς, (Βλ. Εφημ. “Ναυτεμπορική”, στις 22/7/2005), την ίδια στιγμή που υπάρχουν πάνω από 7,000 Έλληνες άνεργοι.

δ) Οι τραπεζίτες: Ας θυμηθούμε τους Γερμανούς και Ελβετούς μεγαλοτραπεζίτες που δήλωναν πως “Τα ιδρύματα μας, που δρουν σε παγκόσμια βάση, θα συμβάλλουν με ιδέες και με χρήματα στον εμβολιασμό του κοινού εναντίον των αντιδημοκρατικών ιδεών” (Βλ. Εφημ. “Το Βήμα”, στις 25/09/2000). Ας θυμηθούμε ότι το τραπεζικό κεφάλαιο είναι μέρος του χρηματιστικού κεφαλαίου, που είναι συγχωνευμένο με το βιομηχανικό, εμπορικό ή εφοπλιστικό κεφάλαιο.

ε) Οι μεγαλοξενοδόχοι: Ας θυμηθούμε τους Έλληνες μεγαλοξενοδόχους που έχουν εκτοπίσει το 40% των Ελλήνων ξενοδοχουπαλλήλων με εργατικό προσωπικό από τα Βαλκάνια, πληρώνοντας το 25% του μισθού των ντόπιων εργατών. (Βλ. Εφημ. “Ελευθεροτυπία” στις, 24/7/2005)

στ) Οι σωματέμποροι και οι δουλέμποροι: Ας θυμηθούμε όλους αυτούς τους προαγωγούς και δουλεμπόρους που βγάζουν ετήσιο τζίρο 7-12 δις. δολάρια από τη διακίνηση γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση και ποιος ξέρει πόσα άλλα για τη μεταφορά από τη μια χώρα στην άλλη των λαθρομεταναστών με 1-3000 δολάρια το άτομο.

Ποιούς να θυμηθείς και ποιους να ξεχάσεις! Όλα αυτά τα κακοποιά στοιχεία του πλανήτη, που προκαλούν τη φτώχεια, τη δυστυχία στα εκατομμύρια ανθρώπων που εκμεταλλεύονται, καταπιέζουν, ταπεινώνουν, εξουσιάζουν, και εξοντώνουν. Και όμως αυτοί κυκλοφορούν ελεύθεροι και είναι στα “ψηλά” σαλόνια. Ζουν μέσα στη χλιδή και την άνεση πατώντας πάνω στα κορμιά των ευκολόπιστων και απατημένων μεταναστών, που τους ξεγέλασαν τάζοντάς τους την γη της επαγγελίας. Όλοι αυτοί είναι οι μεγάλοι έμποροι του “αντιρατσισμού” και των “ανοιχτών συνόρων”. Κοντά σε αυτούς και τα πιστά μαντρόσκυλά τους οι καλοπληρωμένες “Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις” οι νέοι φύλακες της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας και των αστικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δημήτρης Ντούσας - Μαρξισμός και σύγχρονη μετανάστευση - Αυτοέκδοση 2005