Ο ελληνικός λαός στο προκυρηχθέν δημοψήφισμα στις 5 - 7 - 2015, το πρώτο και μοναδικό μετά εκείνο για βασιλεία ή ρεπουμπλικανική .... "δημοκρατία" .... του 1974, καλείται να ψηφίσει ναι η όχι στις προτάσεις - "μέτρα" των δανειστών τοκογλύφων Σάυλοκ. Το να ψηφίσει όμως κάποιος Όχι σε αυτές, δεν σημαίνει από μόνο του ότι ο ίδιος ψηφίζει και Ναι στις αντιπροτάσεις της κυβέρνησης Σύριζα - (Συγ)Καμμένων Ελλήνων, που σε ένα ποσοστό 80% τουλάχιστον συμπίπτουν με τα "μέτρα" των δανειστών.
Οπότε το Όχι που θα ψηφίσουμε είναι ένα μικρό Όχι. Αλλά αν δεν ειπωθούν διαδοχικά μία σειρά από μικρά Όχι, δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουμε στην εκφώνηση και πραγμάτωση του μεγάλου Όχι. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Το δημοψήφισμα αυτό μας βοηθά να βροντοφωνάξουμε το πρώτο μικρό Όχι. Αλλά πίσω από αυτό το μικρό Όχι, δεν ελλοχεύει το "αόρατο χέρι της αγοράς" των αγοραίων Ευρώ- πέων της αλλοδαπής και ημεδαπής, άλλα το αόρατο χέρι της ιστορίας. Όποιος έχει ευαίσθητη ακοή, μπορεί να ακούει ήδη την ατμομηχανή της ιστορίας να αγκομαχεί τους βόγκους της πάνω στην σιδηροτροχιά που κατευθύνει στον προορισμό του μεγάλου Όχι.