Οι μεγάλοι έμποροι του “αντιρατσισμού” και των “ανοιχτών συνόρων” (1)

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει, εν τάχει, όλους τους μεγάλους προπαγανδιστές της μαζικής εισαγωγής ξένων εργατικών χεριών. Όλοι αυτοί προκαλούν μετακίνηση ελευθέρων πολιτών από τις χώρες καταγωγής τους, και εισάγουν μετοίκους, παρίες, ανθρώπους χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, σκλάβους, φθηνό εργατικό δυναμικό στις χώρες του κεφαλαίου. Μόνο στην ΕΕ ξεπερνούν τα 111 εκατομμύρια οι άνθρωποι που δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα στις χώρες που ζουν. Δηλαδή το 20% των κατοίκων της.

1. ΟΗΕ – Η γιάφκα του μονοπωλιακού κεφαλαίου

Ο μεγάλος αυτός προπαγανδιστής υπέρ του μονοπωλιακού κεφαλαίου, μέσα από τις εκθέσεις του, που αναδημοσιεύουν τα αστικά έντυπα όλου του κόσμου, γνωματεύει και υποδεικνύει τι πρέπει να κάνουν τα αστικά κράτη, αν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν φθηνό εργατικό δυναμικό.

Έτσι οι “ειδικοί” του ΟΗΕ, σε έκθεση του 1999, υποδεικνύουν πως αν οι Ευρωπαίοι “επιθυμούν να διατηρήσουν τη σχέση εργαζομένων συνταξιούχων στα επίπεδα του 1995, η ΕΕ πρέπει να δεχτεί 135 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2025” (Βλέπε εφημ. “Το Βήμα”, 09/01/2000). Τονίζουν μάλιστα πως θα πρέπει “να αναζητήσουν εργάτες όλων των ειδικοτήτων εκτός των χωρών τους – και ανειδίκευτους, όπως εκείνοι που παραδοσιακά προσκαλούνταν ως σήμερα”.

Για την Ελλάδα η πρόβλεψη του ΟΗΕ είναι ότι το 2015 το 25% του πληθυσμού της θα είναι μετανάστες.

2. Η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.

Αν ο “πατέρας” ΟΗΕ αυτή η γιάφκα των ιμπεριαλιστών και των νεοαποικιοκρατών, παίρνει αποφάσεις, με τις οποίες νομιμοποιεί τις στρατιωτικές και γενοκτονικές επεμβάσεις τους, η “μητέρα” τους, η Ύπατη Αρμοστεία, έρχεται να καλέσει τα κράτη και τους λαούς του κόσμου να ανοίξουν τα σύνορά τους, για να δεχτούν τα εκατομμύρια των προσφύγων και των οικονομικών μεταναστών που θα εγκαταλείψουν την βομβαρδισμένη από τον ΟΗΕ χώρα τους. Να ένα παράδειγμα: “Η Ελλάδα πρέπει να δεχτεί πρόσφυγες από το Ιράκ. Οι πρόσφγες από τον πόλεμο θα ανέλθουν στις 600.0000. Μεγάλοι αριθμοί από αυτούς θα χρειαστεί να καταφύγουν στο Ιράν, την Συρία, την Ιορδανία και την Τουρκία, μερικές χιλιάδες θα έρθουν και στην Ελλάδα (....) Τα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης πρέπει να μείνουν ανοιχτά και να μη στέλνονται με βία οι π0ρόσφυγες πίσω στις χώρες τους” (Βλ. “Ελευθεροτυπία” στις 28/2/2003, τη δήλωση του αντιπροσώπου του ΟΗΕ στην Ελλάδα)

Την ίδια στιμή οι καταχωρημένες διαφημίσεις της στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, μας καλούν να δείξουμε την αλληλεγγύη μας “γιατί όπως λένε, ξέρουμε εμείς από προσφυγιά” Το θράσσος τους και η απάνθρωπη κυνικότητα τους, δεν έχουν όρια. Ως πότε θα τους ανεχόμαστε και θα τους στηρίζουμε όλους αυτούς τους συνένοχους στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;

3. Ο Π.Ο.Ε. - Ο ατζέντης των πολυεθνικών εταιρειών.

Ήδη απο τον καιρό της ΓΚΛΤΤ (Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου) το μονοπωλιακό κεφαάλαιο προωθεί τους τέσσερις άξονες της παγκόσμιας πολιτικής του. Από το 1995 και δώθε, ο ΠΟΕ προωθεί:

α) Την απόλυτη ελευθερία κίνησης των εμπορευμάτων

β) Την απόλυτη ελευθερία κίνησης κεφαλαίων (χρηματιστηριακών, επενδυτικών, επιχειρηματικών)

γ) Την απόλυτη ελευθερία στη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, και

δ) Την απόλυτη ελευθερία στη διεθνή μεταφορά εργατικού δυναμικού.

Έτσι, προωθούν όχι μόνο τη δική τους κίνηση – μετανάστευση ανειδίκευτων, χειρώνακτων εργατών, αλλά και εργατών που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα της οικονομίας – τις υπηρεσίες. Η οδηγία Μπολκενστάιν για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, και την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων από τη χώρα καταγωγής στη χώρα προορισμού, με μεροκάματα και εργατικό δίκαιο που ισχύει στη χώρα καταγωγής του εργαζόμενου, είναι απλά, μέρος των διεθνών διαπραγματεύσεων για τη διεθνή μεταφορά υποτιμημένων παρόχων υπηρεσιών (Βλ. Την πρόταση – οδηγία του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά [SEC (2004) 21, Βρυξέλλες, 13/1/2004, Επιτροπή των Ευρωπαικών Κοινοβουλίων].

4. Παγκόσμια Τράπεζα – Ο συλλογικός καπιταλιστής του κόσμου.

Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ακόμα ένας διεθνής καπιταλιστικός θεσμός που δημιουργήθηκε το 1944 μαζί με το ΔΝΤ, πάνω στη βάση των Συμφωνιών του Μπρέτον – Γουντς, για να στηρίξει την οικονομική μεταπολεμική ανάπτυξη. Όπως είναι φυσικό και αυτή υπέρμαχος της “μετανάστευσης”, δηλαδή της διεθνούς μεταφοράς εργατικών χεριών από χώρα σε χώρα, ανάλογα με τις νάγκες του κεφαλαίου.

Πρόσφατα επισκέφθηκε την Ελλάδα ο Μπάντζιο Μποζόνε, εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο οποίος στήριξε “ότι η μετανάστευση ωφελεί τόσο τις χώρες που τους υποδέχονται όσο και τους ίδιους και τις χώρες από τις οποίες προέρχονται”. Τάσσεται δε υπέρ της εποχικής μετανάστευσης, γιατί δεν καταλήγει σε μόνιμη εκροή ανθρώπινου κεφαλαίου, ενώ θεωρεί σημαντική τη διαχείρηση της ροής των μεταναστών και την ομαλή ενσωμάτωση τους στην κοινωνία. (Βλ. Εφημ. “Ελευθεροτυπία”, 12/11/2005).

5. Το ΝΑΤΟ – Ο στρατιωτικός χωροφύλακας του κεφαλαίου.

Το ΝΑΤΟ πρωτοστατεί και αυτό στον αγώνα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, μας διαβεβαιώνει η εφημερίδα “Αυγή” στις 3/2/2001. “Όχι στο ρατσισμό και στην ξενοφοβία είπαν χιλιάδες Νορβηγοί μεταξύ των οποίων και ο βασιλιάς Χάρολντ και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ (...) που μαζί με το βασιλιά και τον πρωθυπουργό συμμετείχαν σε μια από τις μεγαλύτερες ειρηνικές πορείες που έχουν γίνει στη Νορβηγία (...) για να καταδικάσουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία μετά τη δολοφονία ενός νεαρού αφρο-νορβηγού (...) που όλα δείχνουν ότι πρόκειται για έργο νεοναζιστών”.

Πράγματι ο “αντιρατσισμός” του ΓΓ του ΝΑΤΟ, κύριου Τζορτζ Ρόμπερσον θα πρέπει να εξαρθεί, γιατί λίγους μήνες νωρίτερα, Το 1999, η πολεμική μηχανή του, με τη συνδρομή 19 κρατών βομβάρδιζε ανηλεώς και διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, προκαλώντας τον θάνατο σε εκατοντάδες ανθρώπους και την προσφυγιά σε χιλιάδες...

Έλεος!

6. Ο ΟΑΣΕ - Ο “πατάξας” τον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Στους μεγάλους “αγωνιστές” κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και των διακρίσεων είναι και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, στον οποίο, φυσικά, συμμετέχουν και οι “ανοικτοσυνορίτες” των ΕΠΑ. Την προεδρία του ΟΑΣΕ για το 2009 την ασκεί η ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει αφήσει 150.000 ROM να ζουν στα γκέτο του απαρτχάιντ.

Ο ΟΑΣΕ αγωνίζεται κι' αυτός για τη σύαψη συμμαχιών “μεταξύ πολιτών, διανοούμενων, δημοσιογράφων, ακαδημαικών και άλλων ενεργών δυνάμεων της κοινωνίας των πολιτών για να υπερνικήσουν το μίσος, τις διακρίσεις και τον αποκλεισμό, προκειμλένου να συμβάλλουν θετικά στην οικοδόμηση μιας Ευρώπης της ειρήνης και της ανοχής, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο”.

Και πράγματι, το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη του 2005, και κατά τη διάρκεια της ετήσιας Διάσκεψης του ΟΑΣΕ στην Ισπανία, με αφορμή την “πάταξη όλω των μορφώ διακρίσεων”, αποφάσισαν να τις πατάξουν (Βλέπε εφημ. “Καθημερινή”, 9/6/2005).

Αυτοί, που δεν νοιάστηκαν ως κυβερνήσεις τόσες δεκαετίες, να λύσουν τα προβλήματα των ταξικών διακρίσεων των Τσιγγάνων της Ευρώπης και των ΕΠΑ, έγιναν, ξαφνικά, οι μεγάλοι “αντιρατσιστές”. Γιατί άραγε; Μα γιατί εισάγουν 150 εκατομμύρια εργατικά χέρια στην Ευρώπη, για να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον των Ευρωπαίων εργατών, εκτοπίζοντάς τους από τις θέσεις εργασίας τους και ρίχνοντας προς τα κάτω τους μισθούς και τους όρους εργασίας τους. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να τσακίσουν τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις, των ντόπιων εργατών οι οποίοι είναι διατεθιμένοι να πουν το: “Σφάξε με, αγάμ΄ να αγιάσω”. Γι΄αυτό και αποδίδουν μεγάλη σημασία στη σύναψη συμμαχιών μεταξύ, πολιτικών, διανοούμενων, δημοσιογράφων και ΜΚΟ προκειμένου να εκτοπίσουν τους ντόπιους εργάτες από τις θέσεις εργασίας τους ή να τους οδηγήσουν σε μερική απασχόληση με χαμηλά μεροκάματα, αντικαθιστώντας τους με φθηνούς ξένους εργάτες ή μοιράζοντας τις ώρες εργασίας μαζί τους αντιστοίχως.

Συνεχίζεται.....

Δημήτρης Ντούσας - Μαρξισμός και σύγχρονη μετανάστευση - Αυτοέκδοση 2005