Ευδόκιμες "αριστερές" παροχές υπηρεσιών στις άρχουσες τάξεις

Ο Ρούσβελτ προκειμένου να εφαρμόσει το Κεϋνσιανό του πρόγραμμα, που ενώ εξυπηρετούσε τα μακροπρόθεσμα συλλογικά συμφέροντα της Άρχουσας Τάξης, ωστόσο ερχόταν σε αντίθεση και συχνά μέχρι και ρήξη με τα ατομικά ή και κάποια επιμέρους ομαδικά συμφέροντα των ξεχωριστών μελών της, κατεργάστηκε μια πολύ ευφυή λύση.

Δεχόταν όλους τους εκπροσώπους των Κοινωνικών Τάξεων και στρωμάτων και συζητούσε μαζί τους για τα προβλήματα και αιτήματα τους. Όταν αυτά που άκουγε συνέπιπταν με τα όσα είχε υπόψη ο ίδιος ότι πρέπει να  πραγματοποιηθούν, έλεγε στον συνομιλητή του : «Καλά μου τα είπες, τώρα όμως κατέβα στον δρόμο για να διεκδικήσεις αυτά που μου αιτήθηκες, ώστε να μπορέσω να τα κάνω» ……….

Τα ίδια ακριβώς γίνονται εδώ και πολύ καιρό ανάμεσα στις Άρχουσες Τάξεις και τους διαφόρων ειδών «Αριστερούς» υπηρεσίας.

Όταν οι Άρχουσες Τάξεις έχουν σχεδιάσει να προχωρήσουν στην προς το συμφέρον τους εφαρμογή συγκεκριμένων πρακτικών που δεν μπορούν να διεκπεραιωθούν και να ευοδωθούν χωρίς Κοινωνικές Αντιστάσεις, χρησιμοποιούν τους «Αριστερούς» υπηρέτες τους, ώστε να πραγματοποιήσουν τους σχεδιασμούς τους με εξασφάλιση της Κοινωνικής συναίνεσης.

Λαμπρό παράδειγμα επί του προκείμενου είναι η Κυρίαρχη Πολιτική  σχετικά με το μεταναστευτικό στην χώρα μας, που διεξάγεται μάλιστα σύμφωνα με τις ντιρεκτίβες της Ευρωφασιστικής Ένωσης.

Οι Ευρωπαϊκές Εργατικές Τάξεις, μετά από μακροχρόνιους αγώνες και αντίστοιχες κοινωνικές κατακτήσεις, προτίμησαν να ξοδεύονται «καλοπερνώντας» κατά το δυνατόν - δηλαδή αποφάσισαν να μην εξαθλιώνονται οικειοθελώς περισσότερο - παρά να ξοδεύονται για να γεννοβολούν και μεγαλώνουν  από τις τσέπες τους περίσσια εργατικά χέρια στην διάθεση των Αρχουσών τους Τάξεων. 

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει σε καμιά χώρα, ειδικά όταν αυτή μαστίζεται επί δεκαετίες από ανεργία, εργαζόμενος, και μάλιστα με Αριστερή Πολιτική συνείδηση, που να τάσσεται υπέρ της μετανάστευσης και μετεγκατάστασης αλλοδαπών υποψήφιων εργατών στην πατρίδα του, καθώς είναι περισσότερο από ευνόητο ότι η παρουσία τόσων προσφερόμενων εργατικών χεριών είναι απειλή για τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Ούτε σε περίπτωση που δεν υπάρχει ανεργία – μόνη περίπτωση η περίοδος ανοικοδόμησης μετά τον Β’. Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό την απειλή της Κομμουνιστικής ανόδου – μπορεί ένας Αριστερός να είναι υπέρ της αθρόας μαζικής μετανάστευσης. "Ανεξέλεγκτη" - άναρχη μετανάστευση, σημαίνει μετανάστευση υπό τον έλεγχο και προς όφελος των Αρχουσών Τάξεων. Μόνο σε περίπτωση που συμπίπτει σε ορισμένες χώρες μεγάλη έλλειψη εργατικών χεριών, που συμπληρώνεται αντίστοιχα από μεγάλη ανεργία σε άλλες, θα μπορούσε ένας Αριστερός να σκεφτεί και αποδεχτεί ένα παρόμοιο ενδεχόμενο. Και  πάλι όμως σε περιορισμένη και ελεγχόμενη κλίμακα και κάτω απο συγκεκριμένους όρους.

Μόνο οι ευκατάστατοι μικροαστοί θα μπορούσαν να συνταχθούν αρχικά  άνευ όρων με μια  ελεύθερη και χωρίς περιορισμούς μεταναστευτική Πολιτική, ευελπιστώντας να βγουν κερδισμένοι  από τα φτηνά εργατικά.

Οι «Αριστεροί» για να δικαιολογήσουν την Πολιτική τους, επικαλούνται συνήθως ένα κείμενο του Λένιν, όπου ο Λένιν πέφτει σε μια λογική αντίφαση. Ενώ αποδέχεται την απόφαση του Σοσιαλιστικού συνεδρίου της Στουτγάρδης του 1907 για το Μεταναστευτικό, εν τούτοις τάσσεται υπέρ της μετανάστευσης «χωρίς  περιορισμούς»,  εννοώντας κατά κύριο λόγο την Εθνική και Φυλετική προέλευση. Φυσικά το «επιχείρημα» αφορά άσχετους, που δεν πρόκειται να κάνουν τον κόπο να αναζητήσουν το Κείμενο Απόφασης του Συνεδρίου, στο οποίο διατυπώνονται συγκεκριμένοι Όροι και Περιορισμοί.

Και για να τελειώνουμε, κανείς επαναστάτης δεν μπορεί να συμφωνήσει με κανενός είδους μετανάστευση, παρά μόνο στην περίπτωση που αυτή διεξάγεται με Όρους Εργατικού Κινήματος.

Εδώ η Άρχουσα Τάξη – Κάστα – που διακρίνεται για το ευπειθές στήσιμο κώλου προς τους πάντες ενδιαφερόμενους, υποψήφιους επιβήτορες,  εμφανίζεται ως  «Εθνική» και ολίγον «Ρατσιστική»,  δεδομένου του ότι οι - με το συμπάθιο - «Κυβερνήτες» μας είναι Παλληκάρια και ως γνωστόν, «πονάν μωρέ τα Παλληκάρια ;;;;;;» ……

Αμέσως το «Αριστερό» αντανακλαστικό συλλαμβάνει τις αντιδραστικές «Εθνικιστικές» και «Ρατσιστικές» προθέσεις της «Άρχουσας Τάξης», που επιβεβαιώνονται και από τους άνωθεν διατεταγμένους τραμπουκισμούς της Χρυσής Αυγής.

Ταυτόχρονα τα ηγετικά στελέχη της «Αριστεράς» καλούνται στα διαβούλια της Άρχουσας Τάξης για να λάβουν οδηγίες και εντολές, ώστε να καλλιεργήσουν με κάθε δυνατο εμπρηστικό τρόπο αυτό το αντανακλαστικό και να κινητοποιήσουν τον κόσμο ενάντια στην «Αντιμεταναστευτική Πολιτική της Άρχουσας Τάξης».

Τα επίσημα Κυβερνητικά έγγραφα, που βγήκαν τελευταία και στα οποία γίνεται λόγος για αναγκαιότητα επίσπευσης του ελέγχου για παροχή υπηκοότητας, λόγω πληθυσμιακής μείωσης, δεν τα μελετά ούτε αναλύει κανείς.

Το Εργατικό μας Κίνημα με την λαμπρή καθοδήγηση της πολυπλόκαμης «Αριστεράς», που κατάφερε αντί να διαπραγματεύεται την μεγαλύτερη αύξηση έναντι της μικρότερης, αλλά αντίθετα να παζαρεύει την μικρότερη έναντι της μεγαλύτερης μείωσης, θα καταγάγει προοπτικά την μέγιστη στρατηγική νίκη στο μεταναστευτικό, ενάντια στην Άρχουσα Τάξη.

Οι Λάτσηδες κι οι Μπομπολαίοι, παρέα με τους Σαμαράδες, θα αντιμετωπίσουν αυτήν την «πικρή ήττα» με ένα σαρδόνιο χαμόγελο, ξύνοντας ταυτόχρονα τα τοιούτα τους.

Τι να έκαναν άλλωστε οι άνθρωποι ;

Αυτοί ήθελαν να προστατέψουν το Έθνος, αλλά η καταστροφική «Αριστερά» …….

Αυτές οι Υπηρεσίες πωλούνται εκ του ασφαλούς, από θέση αντιπολίτευσης. 

«Η Αριστερά, τόσο χρήσιμη σαν αντιπολίτευση, μας βοηθά να βρίσκουμε τα λάθη μας. Αλλά για Κυβέρνηση δύσκολα, πρέπει πρώτα να προσαρμοστεί».

Όποτε χρειάζεται, κάποιο «Αριστερό» παρακλάδι προσαρμόζεται. Μόνη  απροσάρμοστη υπολογίσιμη δύναμη παραμένει η περικοκλάδα εκ του Περισσού. Μικρομεσαίας νοοτροπίας, προτιμάει την θέση αδιατάρακτης μονιμότητας δημοσίου υπαλλήλου. Προφασίζεται βέβαια την ηθική αδυναμία της να Κυβερνήσει μια αμαρτωλή Κοινωνία, και παριστάνει πως αναμένει την δευτέρα σοσιαλιστική παρουσία. Τότε είναι που θα βρει την αρμόζουσα θέση της : Στην Ταξική Κόλαση ……